झंकार

 

अमेरीका पढ्न भनेर आईया थ्यो। दोस्रो सेमेस्टरलाई बिदा गर्नु के थ्यो गर्मीको छुट्टी लाग्यो। Undergraduate भन्ने जन्तु अजङगको रहेछ। बुझ्दै थिएँ। त्यसैले सकेसम्म छिटो त्यसबाट उम्किने सुरमा दुई चरण गरेर गर्मी बिदामा पनि दुईटा क्लास सकाउने कार्यक्रम थ्यो। पहिलो चरणमा लिएको क्लास मंगलबार मंगलबार ६ -९ चल्थ्यो। बाँकी समय फुर्सद। एउटै नाम गर्या थुप्रै पसलहरु भएको एउटा पसलमा काम गर्थें म त्यतिबेला। मच्चाएर काम गर्नु पर्यो भनेर आफु काम गर्ने पसलमा भन्या माडसापले थप घण्टा मिलाउन नसक्ने कुरा गर्यो।

 

एक दिन पसलमा Territory Supervisor भन्ने आको बेलाँ यसो दुखेसो गर्या "पख म हेरम्ला" भन्यो। मेरो पसलको माडसापले पनि सिफारीस गरेकै हो।

 

पर्सी पल्ट हाकिम सुपरभाईजरले spring field को पसलमा गएर काम गर्न सक्छस भनेर सोध्यो मैले तुरुन्तै हुन्छ भनें।

 

भोली पल्टै त्यो अर्को पसलमा पुगेँ र आफु कुन कुन बेला काम गर्न सक्छु सुनाएँ। त्यो पसलको साहु मजाको रे छ मिलाईदिन्छु भन्यो। नेपालको बारेमा निक्कै कुरा सोध्यो। कामको पिर नगर भन्यो। अब भने दुईटा पसलमा गरेर भन्या जति काम भयो।

 

यता र उताको पसल चाहर्थें--स्कुल जान्थे--साथीहरु सँग बरालिन्थें। ठिकै थ्यो।

 

उताको पसलको साहु "म Manager मात्रै हैन मैले किन्या हो यो पसल" भन्थ्यो। हुरुक्क हुन्जेल काम गर्थ्यो। मलाई पनि "राम्रो काम गर तँलाई यो पसलको हाकिम बनाईदिम्ला" भन्थ्यो आस देखाउँथ्यो। त्यै पसलमा काम गर्दै थिएँ एक दिन दिउँसो १ बजे तिर एउटी हाम्रो छिमेकी गाम तिरकी होली जस्ती सुन्दरी आई पसलमा। मुसुक्क हाँसेर साहुलाई सोधी। उ त्यतै सामान मिलाउँदै थ्यो। सुन्दरी बोलेको सुनेर होला आयो। सुन्दरीलाई उस्की प्रेमीका भनेर चिनायो -- मलाई चै यही हो नयाँ मान्छे मैले भनेको भनेर चिनायो। सुन्दरीले साहु तिर इसारा गर्दै "तिम्रो बारेमा उस्ले धेरै कुरा गर्छ" भनी। शिस्टाचार र दुई शब्द साटासाट भयो। अनि उ गै।

 

त्यस्ती सुन्दरी मैले नी एउटा पाए त -- भन्ने मनमा त्यो दिन भरी लागि रहयो।

 

डेरामा म र मेरो एउटा साथी बस्थिम। उस्का दिदी भिनाजु न्यू जर्सीमा बस्थे। उ कुनै कुनै शुक्रबार-शनिबार तिर त्यता जान्थ्यो आईतबार आउँथ्यो। न्यू योर्कको गफ सुनाउँथ्यो। हामी बस्या सहरलाई गाउँ भन्थ्यो। म न्यू योर्क पुग्या थिईन। एउटा विकेण्डमा उस्ले मलाई पनि लाने भाको थ्यो। उ पनि बिस्तारै बिस्तारै उतै न्यू जर्सी तिर सर्ने कुरा गर्थ्यो।

 

डेरामा पुगेर आज पसलमा आकि सुन्दरीको कुरा सुनाएँ। "आर्काकी गर्ल फ्रेण्ड त्यो पनि साहुकी आउँदा तँलाई के को झम झम हो? बल्ल बल्ल भेट्या काम छ बन्चरोले हान्ला नी" भनेर झन सतर्क पो गरायो। हो त नी कामबाट घोक्रेठ्याक लायो भने?

 

सुन्दरी पसलमा आईराक्थी। कैले कैले त शनिबार आईतबार पनि आउँथी काम गर्थी। सघाउँथी। उ हरेक चोटी पसलमा आउँदा मलाई बेग्लै रमाईलो लाग्थ्यो। काम बाध्यता हैन उपहार लाग्थ्यो।

 

म अचेल त्यो नयाँ पसलमा धेरै पहीलेको मेरो डेरा नजिकको पसलमा थोरै काम गर्थें।  त्यतै रमाईलो थ्यो।  हुँदा हुँदै म पहिलेको पसलमा सोमबार र शनिबार गर्न थालें सुन्दरी आउने पसलमा बाँकि दिन।

 

एउटा शुक्रबार बेलुका यस्तै ६ जति बज्या थ्यो सुन्दरी आई पसलमा। साहु पछाडी हिसाब किताब गर्ने कोठामा थ्यो। मैले त्यही भनें। उ पछाडी गइन बरु म संगै कुरा गर्न थालि। उ भारतिय मुलकी रहीछ तर ट्रिनिडाडकी। बाउ आमा संगै सानैमा अमेरीका आएकी रे अब यतैकि नागरीक रे भन्थी। मैले सोध्या नागरिकताको कुरो चै। त्यतिबेला जो बिदेसी देखे पनि यस्को स्ट्याटस के होला जस्तो लाग्थ्यो आफुलाई खै किन हो। भरखरै Undergraduate सकेकी रहीछ।

 

नजिकै भएको एउटा ठुलो बिल्डिंग तिर देखाएर त्याँ काम गर्छु भन्थी। हिन्दी सिनेमा खुब हेर्दी रैछे। कुरा गर्थी। हिन्दी पनि मजाले बोल्थी। उस्ले मेरो बारेमा पनि सोधी। आफ्नो त ठण्डाराम। के भन्नु? पढ्नै धौ धौ।

 

उस्को ब्यक्तित्व एक दम न्यानो थ्यो। अनुहारमा मुस्कान हुन्थ्यो आँखामा चमक अनि ज्यानमा लचक। म सँग कुरा सकेर उ पछाडी गई। उस्लाई भेटेको दिन ननिदाए सम्म म उसैलाई सम्झिरहन्थें। साहुको माल सम्झेर तर केई न केई।

 

साहु सुन्दरीको कुरा गरेर थाक्दैन थ्यो। कैले बिहे गर्ने सुर छ उस्को, कस्तो बिहे गर्ने कहाँ गर्ने त्यस्ता अनेक थरी कुरा गरेर मलाई दिक्क पार्थ्यो। मलाई पनि बोलाउँला बिहेमा भन्थ्यो।

 

सुन्दरी भने साहुको खासै केही कुरा गर्दैन थी। उ आफ्नै बारेमा कुरा गर्थी। नेपालको बारेमा अनेक कुरा सोध्थी। नेपाल एक मात्र हिन्दु देश रे भनेर उ गर्व गर्थी। उस्लाई जे राम्रो लाग्थ्यो म पनि त्यस्तै कुरा गर्दिन्थे। उ भडकिनु भनेको मेरो जागीर सिताराम हुनु हो भन्ने मलाई थाह थ्यो। यस्तै कुराको सिलसिलामा मैले एक दिन उस्को देब्रे हातको साईली औंलामा झल्केको हीराको औठी तिर हेर्दै सोधें "तिमीहरुको कहिले बिहे गर्ने रे?" उस्ले म तिर हेर्दै नहेरी भनी "यो तिम्रो सरोकारको बिषय हैन"। म झसंग भएँ। उ रिसाई भन्ने लाग्यो मलाई तर उस्ले फेरी मेरो पढाईको बारेमा कुरा झिकी। उस्को आबाजमा कुनै रोष थिएन। मलाई अलि ढुक्क भो।

 

काम पढाई चल्दै थ्यो। सुन्दरी पसलमा आउने जाने गर्दै थिई। साहु बेपारमा ज्यान देर लागेकै थ्यो।

 

मंगलबारको दिन थ्यो। लन्च टाईममा उ आई। साहु पछाडी थ्यो पैसा जम्मा गर्न हिसाब मिलाउँदै थ्यो। उ सरासर उतै गई। भित्र गई, ढोका लाई। "मारोगी साहु, भाग्गेमानी त भाग्गेमानी हो -- यत्रो पसल छ त्यस्तो च्वाँक तरुनी छ --आफ्नो मात्रै कैले हुने होला?" सोचें।

 

अलिबेर पछी साहु निस्कियो म तिर हेर्यो आँखा झिम्क्यायो। एकै छिन पछी उ पनि निस्की। दुइटै पसलबाट हिने। सुन्दरीले जाँदा जाँदै अलि बेग्लै नयन बाणले हानेर गै आज।

 

६ बजे क्लास थ्यो। स्कुल लाने झोला मंगलबार मंगलबार पसलमा आउंदा सँगै ल्याउने गर्याथ्यो फेरी डेरा जान नपरोस भनेर। पछाडीको कोठामा राख्ने गर्या थ्यो। ५ बज्ना साथ पछाडी अफिसबाट झोला बोकेर म बत्तिएँ। रेल र बस गर्दै पुग्दा भ्याइ नभ्याई भो। क्लासमा मास्टर छिर्दा छिर्दै म पनि पुगेँ। झोलाबाट किताब झिक्छु त एउटा CD पनि निस्कियो। CD मा एउटा नोट पनि थ्यो जस्मा फोन नम्बर लेखेको थ्यो। म त सन्न भएँ। मास्टरले के पढायो कुन्नी त्यो दिन। केही थाह छैन।

 

घरमा आउँदा दस बजि सक्या थ्यो रातको। फोन गरेकै थिएन। गर्ने आँट पनि आएन। फोन गर्न उठाएको पनि फिर्ता राखेँ। बरु CD बजाएँ। पुरै गीत कुनै सुनिन-- एक पछी अर्को गर्दै कुन कुन गीत रहेछन सुनें --पुराना र नयाँ गरेर १५ वटा जति गीत थिए सबै प्रेम प्रसंगमा। गीत बज्दै थ्यो। म निदाएछु।

 

भोली पल्ट काममा पुगें। काम गर्दौ थिएँ फोन बज्यो। साहु फ्लोरमा थ्यो मैले नै उठाएँ -- सुन्दरी रहीछ "साहु खै?" सोधी। मैले फ्लोरमा मात्रै भनेको थिएं उस्ले हिन्दीमा सोधी "गीत सुनेउ?"

 

मुटुको धडकन बढ्यो मैले "अँ" मात्रै भनेँ। उस्ले "किन फोन नगरेको?" भनेर सोधी मैले "ल म साहुलाई दिन्छु" भनें। उस्ले "डरपोक" भनी। साहुले "कस्को फोन?" सोध्यो "सुन्दरीको" भनें उस्ले "म पछाडी अफिसवाट उठाउँछु" भन्यो र गयो पछाडी। उस्ले उठायो मैले राखी दिएँ। मन अझै बत्तिदै थ्यो।

 

उ सधै पस्चिमी पहीरनमा हुन्थी। सारीमा उ कत्ति राम्री देखीदी हो भन्ने मलाई लाग्थ्यो। उस्लाई मैले आफ्नै धुनमा आफ्नै सुरमा कैले fire engine red त कैले Electric Blue अनि यस्तै कैले कुन कैले कुन सारीमा सजाउँथे। हुण्डरी मच्चाउँदी हो जस्तो लाग्थ्यो उस्ले सारीमा। मैले उस्लाई एक दिन सोधेको पनि थिएँ सारी लाउने गरेको छैन भनेर? उस्ले "अब बिहेमा लाउने" भनेकी थिई। साहुले बिहेमा बोलाउँछु त भन्थ्यो तर खै त्यस्तो तालमा साहुको बिहे पो के हुने हो? साहुको माया पनि लाग्थ्यो।

 

उस्ले बेला बेला फोन गर�

View/Share this post only

दीप् ज्यु, सकियो? अझै छ कि झै नि लाग्छ, फेरि अव के बाकि छ र झै नि?

अंरिकाको पहिलो कथा पढेँ दाइको, अरु पनि जावस्। undergrade life का उत्तारचडाव बारे बताउने यि कथाहरुले मन् छुन्छन्।

 

लौ बर्बाद भयो.
Superb.

"superb"

deep jyu ke ho keti dekhnai nahune. ufffffffffffffffff anyway as always Superb.

Indreni lai ta Jhankar le po jitla jasto cha ta

Deep Bro

सकाउनु भएन .......त्यसपछिको detail  चाहियो !!

यो पाली चाहि भेटेकै हो दीपले !

ए रातै, हुन सम्म भएछ त यसपाली त।

 पहिला को जस्तै आखा आखा मै कुरो सकिएला कि जस्तो लाग्या थ्यो सुरु मा त।

लु अरु पनि पेलुम है प्रभु।

कास्दु बोर भाइछा। तारुनीले दीपलाई निंद्रै नालागि बात्ति निबायु जास्तु छा आनि पाउजु रा चुरा बाजारा रादभारि सुद्नाइ दिएना जास्दु छा। तारुनिलाई बाहिरा सुताइदिनु पार्थियु नि ता आनि सुद्ना पाउंथ्यो माजाले।

मोलाइ पानि यो खाच्चारले काइले काइले तेस्दाइ गारेरा सुद्नाइ दिंदाइना। यसो निदाउना लाग्यु भान्यु फेरि घांटिकु घान्टि ट्वाँग्राङ् ट्वाँग्राङ् बाजारा रादभारि सुद्नाइ दिंदाइना आनि मोइले तेल्लाइ बाहिरा सुताइदिन्जा।

 दीपदा,

भनेसी, दीप मात्रै हो कि पछि लाग्ने भनेको त बाङ्गे नभाको बेला कोहि कोहि  दिपको   पछि पनि  लाग्ने  रहेछन :)

च्याँङ्वा, 

राम्रो  कमेन्ट है ।आज भोली चै म च्याँङ्वाको पोस्टिङहरु खोजी खोजी पढ्छु।

SurNaTal ,

"दीप् ज्यु, सकियो? अझै छ कि झै नि लाग्छ, फेरि अव के बाकि छ र झै नि?"

मलाई नी हेरी ठ्याक्कै त्यस्तै लाउछ -- सकिसक्यो कि बाँकि छ होला?

gidilat,

"लौ बर्बाद भयो."

हन के को बरबाद हो? सोझो गरीबले त गरी खाको पनि नदेख्ने?

copycat ,

""superb"

जय होस। तर त्यो सुन्दरी प्रभोले पनि देखे झैं गरी "superb" हुकुम भो त -- कि कथाको कुरा गर्या? अलमलिएँ कि क्या हो म गाँठे?

uptowngal,

"Deep jyu ke ho keti dekhnai nahune ..."

त्यै त के भाको के भाको -- खै ठुलीलाई एउटा साँझ ब्यान नभए सम्म कबिता सिकाईदिम्ला भनेको के मिल्दैन मिल्दैन --

s.sigdel ,

"Indreni lai ta Jhankar le po jitla jasto cha ta"

अब ईन्द्रेणी बेग्लै झंकार बेग्लै -- तै पनि यसरी ईन्द्रेणीको झंकार अनि झंकारको ईन्द्रेणी दुईटै सम्झाईदिएर मार हान्न भएन नी प्रभो --

shirish,

"सकाउनु भएन .......त्यसपछिको detail  चाहियो !!"

डिटेल त प्रभो अब -- लौ सम्झिदै यो जाडोमा मकल ताप्या जस्तो हुन्छ --

Nepal ko chora ,

"ए रातै, हुन सम्म भएछ त यसपाली त।"

हो प्रभो -- हुनु नहुनु भो नी -- भाग्गेमा भए पछी अनेक अनेक हुनी -- हिन्नु अघि पसपती जाँदा राम मन्दीर छेउको जोगी त भन्दै थ्यो मेरो कल्याण हुन्छ रे -- बलियो जोग छ रे -- मिलायो मिलायो।

च्याँङवा,

"कास्दु बोर भाइछा। तारुनीले दीपलाई निंद्रै नालागि बात्ति निबायु जास्तु छा.."

 कास्दु कुरा गार्च बाज्जे। मो मोर मोर भान्छा च्याङ्बा बोर भान्छा।

च्याङ्बाले बात्ति निबाकु देखेचा तारुनीले आगो बालेको चै देखेनाचा -- आबु खाच्चारले आगो बाल्चा?

miss_ me

"भनेसी, दीप मात्रै हो कि पछि लाग्ने भनेको त बाङ्गे नभाको बेला कोहि कोहि  दिपको   पछि पनि  लाग्ने  रहेछन :) "

आँच! के सारो डल्लै कमेन्टले झटारो हानो त हँ यो मास्टरनीले?

*****

साथिहरु,

सबैलाई तिहारको शुभ-कामना अनि प्रतिकृयाहरुको लागि धन्यबाद।

 

दीप,
कस्तो राम्रो सँग प्रस्तुत गरेको, पढेपछी छोड्नै नसक्ने, एक्कैचोटिमा सबै सिद्ध्यायँ
दिपिका

ए राता मकै!

नेपालाँ त बज्जे बाङ्गेको राहु केतु सपै लाएर पो रेछ कुरो नमिल्या, अउँरिकाँ त पुर्पुरै बल्या रेछ नि!

 

**** char tara ma char nai...

ma jasto le ta purai padya bhanesi... paanch nai diu ki kya ho

dipika02,

"कस्तो राम्रो सँग प्रस्तुत गरेको, पढेपछी छोड्नै नसक्ने, एक्कैचोटिमा सबै सिद्ध्यायँ
दिपिका "

प्रस्तुतीमा खर्चेको समय खेर गएन झै लाग्यो भने त्यो मेरो पुरस्कारै हो। 

(दीपलाई दिपिकाको टिप्प्णी -- कस्तो सहअस्तित्वको पूरक झै लाग्यो।)

Birkhe_Maila ,

"...अउँरिकाँ त पुर्पुरै बल्या रेछ नि!"

के अर्नी जिम्माल -- परदेशमा लोन्ली भैयो -- यसो पुर्पुरो तिर आगो के छेउमा आको थ्यो झ्याप्पै टिपेर हुरहुर्ती --

Maverick_,

"**** char tara ma char nai... "

भनेसी के जाती summa cum laude ?

*****************

 

 

very nice presentation.....gr8  1...i like it

अब के गर्ने, पुलित्सर दिने त खोइ, ममा हैसियत छैन। अब सुम्मा कम लौदे मै चित्त बुजौ, टोपी ढल्कायेर।

एकदम राम्रो लायो |

Bange navaya pachhi DeepJeelai kasle chhekne. Feri yo katha padhera Bange aaipugla nee tupluk Americama

rawbee,

"...i like it "

खुसी लाग्यो। कोसीस सम्म त हो।

Maverick_ ,

"अब के गर्ने, पुलित्सर दिने त खोइ, ममा हैसियत छैन।"

मनले दिएको पुरस्कार झन अमुल्य हुन्छ -- पुरस्कारको नाम राख्नै पर्छ भन्ने केही छैन -- बरु त्यो टोपी ढल्काउने कुरा चै मलाई राम्रो लाग्यो।

Touch_of_Grey ,

"एकदम राम्रो लायो |"

यो पढेर मलाई पनि।

aman,

"Feri yo katha padhera Bange aaipugla nee tupluk Americama"

उस्लाई उतै छ रे अमेरीका भन्छ।

************

लक्ष्मी पूजाका बत्तीहरु सबैको जीबनमा सफलता बनेर बलीरहुन।

jhankaar sundari nachthi pani ho? :)