नमस्ते! सम्पूर्ण पाहुनाहरुलाई हार्दिक स्वागतम्,
           --चौतारी -- भाग ४४ --

हे आगन्तुक महानुभावहरु हो! यो चौतारी भनेको कस्तो भने अनेकन उकाली ओरालीहरु चढ्दै र झर्दै गर्दै अघि सर्दै , हाँसो ठट्टा र खुसी बाँड्दै, र मुक्तक, कविता, गजल, कथा आदिमा रमाउँदै यस ४४ औं संस्करणमा आइपुगेकोठाउँ हो। अहिले यस चौतारी सिमाना पूर्व मेचीबाट बढेर जापानसम्म पुगेको छ भने पश्चिम महाकालीबाट बढेर अमेरिकासम्म बढेको छ। अत एव, सधैं घाम लागिरहने पनि यस चौतारीको विशेषता हो। यस्तो चौतारीमा पाल्नुहुने तपाईंहरुलाई कोटी कोटी स्वागत छ।

सधैंका झैं यस संस्करणमा पनि आगन्तुक पाहुनाहरुलाई Nepe – नेपे दाजी, Birkhe_Maila –जिम्माल बूढा, जिम्माल बा, बिर्खे माइल्दाइ, Dada_Giri – दादा, दादा बुरो, Nepesahila – साहिंला, Poonte – पून्टे दाई, पून्टेदा, Kick – काका, GautamB. –गोताएँ, गोतामे ज्यू, Shree5 – सिरे, Bhaute –भउते, भौतेकाजी, Nepalean - नमे, Amazing – झिल्के, Sandhurst_Lahure – लाहुरे जेठा, Camoflaged – कुम्ले, Miss_me –मास्टर्नी दिदी, मास्टर्नी नानी, मिस्, Pretty – सान्नानी, Uptowngal – ठूल्नानी, ठूली, Tyra – तितौरी, तिरू, Nirman – निरे, Ruina – रूइना, Matrix_rose – पुष्पपुरी, Ocean – मुन्द्रे, Lau_ta_lau – लाले, Bostonian_nepali – बेंसीथाने नेपाली, Sano_kanchha – सान्कान्छा, Ishwor – ईश्वर, Floraj – फुलौरे, ज्योतिष महाराज, World_map – चित्रे, Echoes – धने, Dalli_Resham – डल्ली फुपू, Subha – सुभे, शुभ दिदी, Chipledhunga – चिप्ले, Foe_4_Misty – मिस्टे, Gwanche – ग्वाँचे, Sajha_user – सन्जु, Vata-ta-ta – भट्टे, Gaalab – गाले, Lootekukur- लुते, Sherpini – शेर्पिनी, Ma_chameli – चमेली, Ramkisne – रामकिस्ने, Nepal_ko_chora- नेप्चे, Cerine – सेरू, Yahoooo – यामे, Harke_kailo – काहिंला, Nails- चरिनंग्रे, Bob_dai – बबे दाई, Deep- दीप ज्यो, Gurl_Interrupted - ईन्द्रेणी , Manepaliketa - माने, Kalankisthan - कैले , Hetterika!! - हरितालिका, Regal - राँगे, रिकुटे, Juggy - जग्गे, मरन्च्याँसे - च्याँसे, ratamakai - राते, Kinjalk - किन्जे, निसान्त - निसब्रो, निसे, ज्योत्स्ना - ज्योति, rahulvai - राहुलदाइ, vivsag - भिबे, sunima_sh - सुनिमा, डाँउडर्नी नानी, आदि चौतारीवासीहरु हार्दिक स्वागत तथा न्यानो अभिवादन टक्र्याउँछौं।

---

Chautari (Chow-tar-ee) :
(World's first and finest internet IMPROV in Nepali language)


Running for 496 days (as of 1-16-07) since 7 Sept 2005 with more than 16,000 messages in a total of 43 editions.


Meet the world's finest school teacher, unbeatable students, mischievous senior citizens, wildest dreamers, vacationing revolutionaries, rethinking moderates, instant poets, gifted story-tellers, pot smokers, alcoholics, workoholics, home-makers, pretty damsels, fierce contenders, homelanders, laa-hoo-rays, all on the stage of Chautari of Sajhaland.

चौतारी:
(विश्वको प्रथम र अनुपम ईन्टरनेट आशु-नाट्यमञ्च)

फोटो कपिराइट : नमे

शुक्रबारे जदौ ra Jai Nepal
ma Jwai
तारेमाम् है।
Jai Nepal

ज्वाइं साप्, जय नेपाल अनि तारेमाम्, तपाईं पनि यता ? अनि ससुराली कता ? चिलिम हान्ने क

Jai Nepal तारेमाम
capatalist ससुराली tara चिलिम jindabad
Jai Nepal

राहुल्दाइ लाइ सदै शिवरातृरि ,चौतारि को महादेव् नै हुने भये हाम्रा दाजु।।सबै मिलि दतुरो पनि चडाम्नेकि?????

हन अइ एसो जदौ अरेओ जोसना नानीले गिज्याइछिन मुलाई त गाँठे!
खै ठुल्दाई चाइन्जो यो तिनापानेमा तो हजुरको चिलिम थपो भन्देखुन त बरबादै होला के रे नि?
लु एउडो अलि पइलेइ लेखेओ गजला टुक्रो टाँस्न मुन लाओ मलाई नि-

तेज आँधि, हावा हुरि, बार तिम्रो बनिदिएँ
फकीर जस्तो मन तर तिमी मेरो भनिदिएँ

दिन, बर्ष, हिसाब‍ किताब सबै मैले भुलेछु
बादल जस्ता केश तिम्रा औँलाले पो गनिदिएँ

आँखा बाट झर्ने मोती मेरो दिलमा चुहिँदा
साथ दिन अलिकता आँशु आफ्नो पनि दिएँ

सुरा, साकी, धुवाँ कुनै मात अब दिँदैनन्
चंचल तिम्रा दुई नयन करोडौँको ठानिदिएँ

तिमी भेटेँ दोबाटोमा लक्ष मैले भेट्टाइहालेँ
तिम्रो पथको ढुङ्गा फोर्दै मुलबाटो खनिदिएँ

जिम्माल बा सञ्चै
धेरै दिन पछी आइयो माइती गाम तिर । माफ पाउ
अलि बिजी भएर ।

सन्चै छु भन्नु परो बा सुनिमा!
जसो तसो बाँचेओ छु एउ मुठि सास साँचेओ छु!
तिउँरो के छ नि? सपै बेशै होला के रे? कता हरायौ यतिका दिन?
लु बा तिमी आम्ने र म ओछ्यानाँ घुसुल्टिना जाने ट्याम एउडै पर्दो रैछ क्यार्नु!
जे भा' नि भेट भओ खुसि लाओ। तो के जाति उमेर घट्ने ओखति एउ मात्रा अझै खानु पर्छ अस्तो लाउछ मुलाई!:)

ल है त शुभरात्री! पछि कुरो अरम्ला!

जिम्माल बा, गजब को गजल छ, माने माइला, मानें, यस्तो पो लेख्नु, गजल भनेको ।

ल तनी बा भोली भेटम्ला

राहुल जि पनी सञ्चै, चिलिम खाँदै हो कि छोड्नु भयो?

rahulji chilim hamile khan ahuncha ki hudaina ?:P

Jai Nepal
Are bap re bap jamana kaha se kaha pugi liyo: chilim hamile khan ahuncha ki hudaina ?

Ma ta vani lie chhu, khan hunchha.

Jai Nepal

kuro teso po , paam na ta yek sarko chilim JwaiSap

सबैलाई जदौ छ। स्वस्थानी सुन्ने मान्छे कोही पनि नआए पनि म चैं आफ्नो अगाडिको यो कम्प्युटरलाई भने पनि सुनाउँछु।

चौतारी स्वस्थानी व्रतकथा - ३१ (अन्तिम अध्याय)
वाचक - गालब

यं ब्रह्मा मरुणेन्द्र रुद्रमरुत --- समर्पयतत्।

कुमारजी आज्ञा गर्नुहुन्छ -- हे अगस्त्यमूनि! तहाँ उप्रान्त ग्वाँचेले ममको पैसा तिर्न लाग्दा पसलको टेलिभिजनमा गुहेश्वरीको जंगलमा फेला परेको मन्दिरबाट बाघको र शिवजीको मूर्ति हराएको सूचना आउन लाग्यो। टिभीमा बिहान भर्खर खिचेको सर्भेलियन्स क्यामेराको दृष्य पनि देखाउन थालेपछि त के गर्नु कसो गर्नु भयो र तत्काल पसल बाहिर निस्किन लागे। जुरेली पनि बाहिर आएर एउटा कालो चस्मा थमाउँदै भन्न लागी - "हैन, हाम्रो गामका मान्छेहरुले खान पनि के खान्छन्? जो पनि सधैं छली-ढाँटी र उपद्रो मात्रै गर्छन्। ल, यो चस्मा लगा'र हिंड्नु, उसो भए मान्छेले चिन्न गहारो पर्ला। अब यता २-४ महिना नआउनुस्।" पसलभित्रबाट एउटा ग्राहकको आवाज सुनियो "यो टिभीमा शिवजीको ठाउँमा बस्ने मान्छे त कतै देख्या देख्या जस्तो पो लाग्छ हो!"

दिनभरि सडकमा हिंडेपछि साँझ पनि पर्न लाग्यो र रात कहाँ बिताउने भनेर चिन्ता लाग्न थाल्यो। होटलतिर जाऊँ भने टिभी हेरेकोले पक्कै चिनिहाल्लान्। सडकमै बसौं भने लगातार माघको जाडो के चिसोमा बिताउने भन्ने लाग्यो र सोच्दा सोच्दै कुम्लेको याद आयो। कुम्लेले श्लेशमान्तकमा तपस्या गर्दा गर्दै बिचैमा छोडेर हिंडेको र अरु हन्डरहरु खाएको त ग्वाँचेले पनि सुनेका थिए। साँच्चै कुरा के रहेछ सिधै जान्ने ईच्छा पनि पलाएर आयो र कुम्लेको डेरातिर पाइला सार्न लागे।

चारपटक ढोका ढकढकाएपछि कुम्लेले ढोका खोलेर "ओहो ग्वाँचे कताबाट बाटो बिराएर आइपुग्यौ? हेर न म पनि भर्खर बाहिरबाट फर्किंदैछु।" भन्दै ग्वाँचेलाई भित्र बोलाएर र ओभरकोटलाई ह्याङ्गरमा झुन्ड्याउँदै बस्ने ईशारा गरे र सोधे "के कति कामले आ'थ्यौ काठमान्डौ?" ग्वाँचेले उत्तर दिए "आउन त त्यसै आ'को यार। तर यसचोटि चैं काठमान्डुमा हन्डर पनि गरियो, भण्डार पनि भरियो! बरु तिम्रो सुनाऊ न, तिमीले त महादेवसँग पनि जम्काभेट गरेछौ के रे!" ग्वाँचे बज्जियाले पनि कता'ड थाहा पाएच भन्ने सोच्दै कुम्लेले जवाफ दिन लागे "ए! म काठमान्डौंको कोलहालदेखि वाक्क लागेर यसो मेडिटेसन् गरौं भनेर श्लेशमान्त गएको थिएँ। महादेवले डिस्टर्व गरेर बबाल। एउटा केटी भिडाएर मेरो मेडिटेसन् भङ्ग गर्न लागे अनि मैले पनि 'महादेवलाई नै यस्तो लाग्छ भने के मेडिटेसन गरिरहने?' भनेर बिचैमा हिंडे।"

कुम्लेको जबाफ सुनी ग्वाँचेले सोफातिर देखाउँदै सोध्न लागे "त्यो कहाँबाट यहाँ आयो कुम्ले?" एक्कासि ग्वाँचे कराएको देखेर कुम्ले हडबडाउँदै सोफामाथि राडी फालेर बस्दै भने "यो? यो सोफा मैले अस्ति मात्रै ----" कुम्लेको उत्तरलाई बिचैमा काटेर ग्वाँचे बोले "सोफा हैन क्या, भर्खर यो राडीले छोपिएको कुरा। अहिले तिमी बिचमा बसेकोले छेकियो - मेरो ज्याकेट। आज बिहान मात्रै गुहेश्वरीको जंगलमा एकजना हाम्रो गाउँको मान्छेले मलाई झुक्याएर ----------------------, कुम्ले! तिमी पो?"

इति श्रीस्कन्धपुराणे केदारखण्य --- सम्बादे एकतींसोध्याय॥३१॥
उपनयतु मंगल -- ततो जयमुदिरयेत्।

पुनश्च: आदरणीय पाठक (श्रोता)बृन्द। आज अन्तिम भाग पस्केर स्वस्थानीको सांगे गरेको छु। यो पुस माघको ठण्डीमा दिनदिनै बिहान बिहानै स्वस्थानी भन्दा भन्दा मलाई पनि रुघा लाग्ला जस्तो छ। संयमपूर्वक पढ्नुभएकोमा (सुन्नुभएकोमा) आभारी छु।
उप-वाचक चित्रबहादुर मुखियालाई बिशेष धन्यवाद! स्वस्थानीको कथा भित्र छिर्नुभएका सबैलाई पनि धन्यवाद, हाँस्यको पात्र बनाइदिँदा पनि सहेर बसिदिनुभएकोमा धन्यवाद! धन्यवाद!! धन्यवाद!!!

ल, स्वस्थानीको प्रसादहरु बाँड्नुहोस्। पुजारीलाई टिका-टालो, दान-दक्षिणा, अन्न-भेटी चढाउनुहोस्।

ॐ शान्ति शान्ति शान्ति
पुवा पाए खान्थीं
रोटी पाए घर लान्थीं॥

:-)

तारेमाम्, गालब गुरुको स्वस्थानीको अन्तिम अध्याय अज रसिलो भरिलो लाग्यो, भोली देखि पढ्न न पाइने भयो भनेर खल्लो पनि लाग्यो?

गुरु चौतारिको स्वस्थानी लाई सदाबहार् गर्नु मिल्दैन र?

ल धन्ने भैयो, अन्तिम भाग पडेर । पहिला पहिला के के भयो त्यो त थाहा भएन (i missed several episodes, so hard to track who is who) तर पनि यो चाँही रमाइलो लाग्यो है । अब साली नदी मा नुहाउन जानु पर्ला ।
गाउँले हरु को को छन साली नदी जाने । लौ हे जाम सबै मिलेर ।

नमस्ते गाम्लेहरू!!!

गालेको स्वस्थानी गज्जबको लाग्यो। हा हा! लास्टमा झुक्याउने मान्छे त कुम्ले पो रैछ! :D :D एकदम रमाइलो कथा।गालेको कथा लेख्ने शैली, लगनशीलता र निरन्तरताको प्रशंसा नगरी बस्न सकिंदैन, यत्रो एक महिना सम्म लगातार हरेक दिन कथा लेख्न सक्ने मानिस चानचुने प्रतिभाशाली हुन सक्दैन। गालवलाइ यसको लागि धेरै धेरै धन्यवाद। साथै मेरा केही कथाहरू पनि पढी प्रतिकृया जनाइदिनुहुने र चूप लागेर पढ्ने सबैलाई धन्यवाद।

यो सप्ताहान्त सबैको सुखमय होस्।

Hey Galab

You really did a Great job!
To make people laughing for a whole month was not a easy job yet you did it with a full spirit Bravo!!

I admire your creativity from the bottom of my heart .

But do not stop your creativity here hai !
We want more and more from you in the future to nourish our mind .... nothing is as powerful as laughing when it is come to make your soul happy !!!

You deserve a BIG THANK YOU ! for enjoying us for a whole month :-)

हे बालक ,स्वास्थनि माता त सधै तिम्रो कल्याण गरुन्! :P

PS-and , chitru my friend timi laai pani Thank you !:-)

La katha bhanne, sunne, ramailo garne ani malai pani, sabai lai thank you.
Gaale, tyo sabi adhya aba balkhu gam ma transfer gare kaso hola?

:D :) ;) :p :s :`(