"समय बाँझै छ!"

बुख्याँचाले अझै लडाईँ ओगटेका छन्
साला मूसाहरुले दाईँ ओगटेका छन्
बैंशालु समय अझै बाँझै छ
बूढा गोरुले अझै गाई ओगटेका छन्!

View/Share this post only

वा वा वा! अरु के भनुं, निशब्द छु।

वाह गौतमजी! वाह!
:)

धन्यवाद राहुल दाइ र बिर्खेजी।
एक-दुई मुक्तक जाओस् न यार!

दामी मूक्तक गौतम जी !!
हा. टा. गर्नु पुर्व एउटा सानो; यसै सन्दर्भमा


केस पाकी सक्यो; झरी सक्यो
युवाको उपनाम पाएकैछन् -
दन्तुरो झरेको कन्तुरे गालामा
डिम्पल को फूर्ति लाएकै छन् !!!!

राम्रो मुक्तक ऋषिजी!
**************************

अब म अलि फरक 'टोन'मा दुई मुक्तक राख्दैछु। मनमा केहि समय यताबाट खेलिरहेका बिम्बहरुलाई गजल, कविता, मुक्तक के को रुप दिने भनेर टोलाउँदा मुक्तकमा गएर मन अड्कियो। शिर्षक भने एउटै राख्ने विचार आयो।

'आकाश र समुद्र-१'

पाँच मात्रै किन?! सय इन्द्रियले पिएको हुँ
तिमीलाई पिउन भनेरै, यति माथि तैरिएको हुँ
तर तिम्रै उष्णताको खातमा अडिएको छु म
तिम्रै उष्णताको बलमा क्षितिजसम्म फैलिएको हुँ।

'आकाश र समुद्र-२'

तिमी सधैं नवीन, म उस्तै अधैर्य पर्खिएँ
दिएरै लियौ तिमीले, मैले लिएरै दिएँ
धर्ती सर्वाङ्ग भिजिसक्यो, अब विवाद किन
तिमी छाल छचल्कियौ या म बादल बर्सिएँ!

View/Share this post only

गज्जबका मुक्तकहरु रहेछन् यहाँ। पस्किनुहुने गोताएँ दाई अनि ऋषिजीलाई धेरै धेरै धन्यवाद! :)

Good Ones Gautam jee.

I would change this line to avoid the repition in the fourth line in 'आकाश र समुद्र-१'

तर तिम्रै उष्णताको खातमा अडिएको छु म

गजबका मुक्तकहरु गौतमजी!

शिरीष गुरुले भनेको ठाउँमा यसो गरे कसो होला, झ्वाट्ट टाउकामा आएर प्वाक्क मुखमा आयो के :)

"तिम्रै गुरुत्वको परिधीमा अडिएको छु म"

न्यू रोड् तिर दुई चार जना नाङ्गै देखें
ओह् नबसन सबै उडाङ्गै देखें


pachhi thapchhu hai aru sher haru ahile busy hunu paryo k

दाजु, कविता बिगार्न पाइ हो कि नपाइ हो?

म बिगारिदिन्छु ल ?
कारण – मलाइ कसैको एक शब्दबाट कति लहरा पलाउन सक्छन् भन्नेतिर सोच्नमा सार्है रुचि लाग्छ, सायद आफैंले केहिमा पनि पूर्णता दिन नसक्ने भएकोले होला।



तिमी सधैं नवीन, म उस्तै अधैर्य पर्खिएँ
दिएरै लियौ तिमीले, म पूरै पोखिएँ
धर्ती सर्वाङ्ग भिजिसक्यो, वाली सप्रन्छ कि ?
गन्तव्य त्यहि थियो या बिचैमा रोकिएँ ?

.oho! copycat darho gayo!! yaslai bigareko bhanna milchha ra? :D

la la aaja muktak padhne ichchhaa jaagera aako chha, lekhum lekhum!!

कपिक्याटजीको कपिक्याट बन्न मन लाग्यो!:)
माफ पाउँ है गौतमजी!


तिमी सधैँ नवीन, म उस्तै अधैर्य पर्खिएँ
दिएरै लियौ तिमीले, म 'लिन' मा नै अड्किएँ
धर्ती सर्वाङ्ग भिजिसक्यो, अझै पानी पानी तर्सिएँ
भुतको सुख्खा मरुभुमी शायद, म बिना बादल बर्षिएँ!

न्यू रोड् तिर दुई चार जना नाङ्गै देखें
ओह् नबसन सबै उदाङ्गै देखें

जीऊ नछोपेनी लाज् छोपन
तन्नेरी नजर् हरु तिमीतिर बाङ्गै देखें

एक से एक मुक्तक पढ्न रमाइलो भै राछ, धन्यबाद् सबैलाई।

एडिटेड :)

तिमी सधैँ नवीन, म उस्तै अधैर्य पर्खिएँ
दिएरै लियौ तिमीले, म 'लिन' मा नै अड्किएँ
धर्ती सर्वाङ्ग भिजिसक्यो, अझै पानी पानी भन्दैछु
भुतको सुख्खा मरुभुमी शायद, म बिना बादल बर्षिएँ!

Hmm....

दिएरै लियौ तिमीले, म लिन मा नै अड्किएँ

Gajjab cha..maile ta aru nai ke ke sochen...bhrasta dimag !

हे हे हे शिरीष गुरु, लेखनाथ पौड्यालको एउटा लाइन याद आयो तपाईँले दिमागको कुरा गर्दा :)

" खुल्ला दोकान को राख्छ, गलेबन्द भए कुनै"

यसको अर्थमा जाउँ-
१) कुनै गल्लि बन्द भएको बेलामा आफ्नो दोकान (पसल) कसले खुल्ला राख्छ र?
२) दो कान (दुइटा कान) कसले खुल्ला राख्छ र जब गलेबन्द (गलबन्दि) छ भने!

:)

सबैलाई धन्यवाद!
अब यो धागोलाई मुक्तकको धागो बनाउनु प-यो, कि कसो?

copycatजी, शब्दहरुसंग तगडा खेल खेल्न सक्नुहुँदोरहेछ। कहाँ बिगार्नु नि? तपाईँले त बिग्रेकालाई सपार्नु भयो! बिर्खेजीले झन नयाँ आयाम ल्याइदिनुभयो शब्दसंयोजनमा!
यसरी लहरा तानिँदै जानुपनि रमाईलो हुँदो रहेछ।
शिरिष गुरुको सल्लाह शिरोपर छ।

हजुरहरुका सुझावमा आधारित भएर, थोरै परिवर्तनका साथ;

'आकाश र समुद्र-१'

पाँच मात्रै किन?! सय इन्द्रियले पिएको हुँ
तिमीलाई पिउन भनेरै, यति माथि तैरिएको हुँ
तिम्रो नि:श्वाशको खातमा अडिएको छु म
तिम्रै उष्णताको बलमा क्षितिजसम्म फैलिएको हुँ।

'आकाश र समुद्र-२'

तिमी सधैं नवीन, म उस्तै अधैर्य पर्खिएँ
दिएरै लियौ तिमीले, लिएरै म पोखिएँ
धर्ती सर्वाङ्ग भिजिसक्यो, अब विवाद किन
तिमी छाल छचल्कियौ या म बादल बर्सिएँ!


यी हरफहरु कोर्दाका मेरो मनोदशालाई जस्ताको तस्तै राख्न भने

धत्तेरी, पूरा लेख्दै नलेखि ठेलिएछ।

त्यो अन्तिममा चाहिँ "यी हरफहरु कोर्दाका मेरो मनोदशालाई जस्ताको तस्तै राख्न भनेर यति मात्रै मिलाएको हुँ।"